Nowy wzór deklaracji VAT-IM - |-| - W Dzienniku Ustaw z dnia 22 maja 2020 r., pod poz. 907, opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 W celu wygenerowania deklaracji VAT-9M należy przejść do zakładki START » PODATKI » PODATEK VAT » DODAJ DEKLARACJĘ » DEKLARACJA VAT 9M. Następnie w oknie, które się pojawi, trzeba wybrać okres, którego deklaracja ma dotyczyć, oraz wybrać cel złożenia: ZŁOŻENIE DEKLARACJI. Szczegółową instrukcję generowania deklaracji VAT Wszystkie firmy, które prowadzą działalność opodatkowana na terenie Niemiec muszą składać deklarację VAT (odpowiednik VAT-7 w Polsce) w tym kraju. Niemiecka deklaracja VAT zawiera szczegółowe informacje o wszystkich transakcjach (zakupach, sprzedaży, imporcie, eksporcie, świadczeniu usług itp.) przeprowadzonych w Niemczech. W polach o następujących numerach należy wpisać: 2.1 – symbol PL; 2.2 - datę początkową poświadczenia polskiego ustawodawstwa; 2.3 - datę końcową poświadczenia polskiego ustawodawstwa; 2.4 – potwierdzić poświadczenie formularza A1; Powyższy dokument może być wystawiony tymczasowo lub ostatecznie. W sytuacji poświadczenia Korekta in minus przy eksporcie towarów. W przypadku eksportu towarów stosujemy art. 29a ust. 13 oraz ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT. Z regulacji tych wynika, że korektę in minus należy ująć w dacie wystawienia faktury korygującej. Przy czym dotyczy to przypadków, gdy korekta jest wynikiem: zwrotu przedpłaty (zaliczki). Vay Tiền Trả Góp 24 Tháng. Polscy czynni podatnicy VAT mogą ubiegać się o zwrot VAT naliczonego w innym kraju UE z tytułu dokonanych tam zakupów towarów i usług. W pierwszej kolejności jednak należy prawidłowo wypełnić formularz VAT-REF – wniosek o zwrot podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w innym państwie członkowskim UE. Część A – miejsce i cel składania wniosku Zanim podatnik przystąpi do wypełnienia części A, musi obligatoryjnie wpisać w komórce nr 1 numer NIP firmy. W komórce nr 4 należy wybrać właściwy urząd skarbowy. Dla osób fizycznych będzie to urząd skarbowy właściwy ze względu na adres zamieszkania, a dla spółek ze względu na adres siedziby. W komórce nr 5 należy zaznaczyć złożenie wniosku, a w komórce nr 6 datę wypełnienia wniosku. W ostatniej komórce części A o nr 7 należy zaznaczyć wniosek o zwrot podatku VAT Część B – dane wnioskodawcy Tę część podatnik będzie zobligowany wypełnić w zależności od posiadanej formy organizacyjno-prawnej: W sytuacji, gdy wniosek składa osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, należy w komórce nr 8 zaznaczyć “osoba fizyczna”, a następnie uzupełnić: w komórce nr 9 – imię i nazwisko oraz PESEL i datę urodzenia, w komórkach od nr 10 do nr 19 – dane adresu zamieszkania, w komórkach od nr 20 do nr 21 – telefon oraz adres e-mail. W sytuacji, gdy wniosek składa spółka osobowa lub kapitałowa, należy w komórce nr 8 zaznaczyć kwadrat “podmiot niebędący osobą fizyczną”, a następnie uzupełnić: w komórce nr 9 – pełną nazwę firmy wraz z numerem REGON, w komórkach od nr 10 do nr 19 – dane adresu siedziby firmy, w komórkach od nr 20 do nr 21 – telefon oraz adres e-mail. W sytuacji, gdy wniosek składa pełnomocnik spółki, wówczas w formularzu powstanie dodatkowa część C, gdzie należy uzupełnić dane identyfikacyjne i adresowe pełnomocnika. Część D – dane wniosku o zwrot VAT naliczonego w innym kraju UE W kolejnej już części D podatnik winien uzupełnić: w komórce nr 39 – wybrać z listy państwo UE, w którym nabyto towar lub usługę i do którego podatnik kieruje wniosek o zwrot VAT, w komórce nr 40 – okres, do którego odnosi się wniosek (pamiętając, że minimalny okres wynosi 3 miesiące), np. w przypadku kiedy nabyto towar lub usługę w 03/2017 r., okres można ująć jako od r. do r. Część D1 – rodzaje prowadzonej działalności W części D1 w komórce nr 1a należy wybrać z listy właściwy kod prowadzonej działalności. Objaśnienia dla wszystkich kodów można znaleźć w rozporządzeniu o sygn. WE nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. Urz. UE L 393 z str. 1). Komórki o nr 1b i 1c mogą być nieaktywne (zablokowane wpisywanie tekstu). Sytuacja taka może mieć miejsce, jeśli kraj członkowski UE, który uprzednio zaznaczyliśmy, nie zezwala na wprowadzenie danych uzupełniających w zakresie opisu prowadzonej działalności (komórka 1b) oraz kodu języka państwa członkowskiego, do którego wniosek jest kierowany (komórka 1c). Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie formularzy Ministerstwa Finansów po wybraniu sekcji VAT oraz formularza VAT-REF oraz otwarcia pliku PDF o nazwie Preferencje poszczególnych Państw Członkowskich w zakresie realizacji procedury VAT-REFUND. Część D2 – szczegóły dotyczące rachunku bankowego, na który ma być dokonany zwrot VAT naliczonego w innym kraju UE W części D2 podatnik powinien ująć następujące dane: w komórce nr 46 – nazwę właściciela rachunku, w komórce nr 47 należy wybrać z listy, kim jest właściciel rachunku (wnioskodawcą czy pełnomocnikiem), w komórce nr 48 należy wpisać numer rachunku IBAN. Jest to numer rachunku z przedrostkiem PL, np. PL 45 1234 1234 1234 1234 1234 1234, w komórce nr 49 należy wpisać kod BIC, który można znaleźć na stronie każdego polskiego banku, w komórce nr 50 należy wybrać z listy walutę rachunku, który podatnik wcześniej wpisał. Część E – informacje dotyczące importowanych towarów W przypadku, gdy przedmiotem zwrotu podatku VAT są towary z importu, po kliknięciu przycisku Dodaj/Zmień informacje dotyczące importowanych towarów otworzy się osobny formularz. Należy pamiętać, że jeden dokument celny określający nabycie/oclenie partii towarów, to jeden numer pozycji nadawany automatycznie w komórce nr 51. W ramach dodania towaru będącego przedmiotem importu podatnik uzupełnia poniższe części sekcji E: Część E1: w komórce 52 należy wpisać numer dokumentu celnego (PZC lub innego elektronicznego), w komórce 53 należy wpisać numer dokumentu celnego, jeżeli występuje w formie papierowej. Część E2: w komórkach od nr 55 do 58 należy podać imię i nazwisko lub nazwę firmy sprzedawcy wraz z adresem firmy i numerem telefonu do niej oraz z wybraniem w komórce 58 z listy państw – kraj sprzedawcy, Część E3: w komórce 59 należy wybrać jeden z poniższych kodów towaru: 1 - paliwo 2 - wynajem środków transportu 3 - wydatki związane ze środkami transportu (inne niż pkt 1 i 2), 4 - opłaty drogowe i inne opłaty dla użytkowników dróg, 5 - koszty podróży, opłaty za taxi, transport publiczny, 6 - zakwaterowanie, 7 - żywność, napoje, usługi restauracyjne, 8 - opłaty za wstęp na targi i wystawy, 9 - wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe, reprezentacyjne, 10 - inne po wybraniu jednego z powyższych kodów należy wybrać z rozwijanej listy w komórce nr 60 pod-kod towaru Rozpiska pod-kodów towarów znajduje się w rozporządzeniu komisji (WE) nr 1174/2009 z 30 listopada 2009 r. ustanawiającym zasady wykonania art. 34a i 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 w odniesieniu do zwrotu podatku od wartości dodanej zgodnie z Dyrektywą rady 2008/9/WE (Dz. Urz. UE L 314 z r. z komórki nr 61 i 62 uaktywniają się jedynie po wybraniu (w komórce nr 59) kodu towaru nr 10 – inne. W tej sytuacji w komórce nr 61 należy wpisać dodatkowy opis, jeżeli towar nie zawiera się w żadnym pod-kodzie oraz w komórce nr 62 wybrać z rozwijanej listy kod języka państwa członkowskiego, do którego kierowany jest wypełniany wniosek, w przypadku, gdy na dokumencie SAD o numerze wpisanym wcześniej w komórce nr 52 jest większa liczba towarów, to w części E3 należy kliknąć przycisk “dodaj wiersz z rodzajem towarów” i uzupełnić o kolejne towary z danego dokumentu celnego SAD, Część E4: w komórce nr 63 waluta wstawiana jest automatycznie (po wyborze państwa z komórki nr 39), w komórce nr 64 wpisujemy podstawę opodatkowania (będzie widniała na dokumencie SAD), w komórce nr 65 wpisujemy sumę podatku VAT z dokumentu celnego (będzie widniała na dokumencie SAD), jeżeli towary lub usługi, w stosunku do których firma ubiega się o zwrot podatku, będą wykorzystywane tylko częściowo do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to firma jest zobowiązana do zastosowania proporcji w odniesieniu do przedmiotowego zwrotu oraz do ujęcia jej wysokości w procentach w komórce nr 66, w komórce nr 67 należy wpisać kwotę podatku VAT, o jaką polski podatnik zamierza się ubiegać. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie formularzy Ministerstwa Finansów po wybraniu sekcji VAT oraz formularza VAT-REF oraz otwarciu pliku PDF o nazwie Preferencje poszczególnych Państw Członkowskich w zakresie realizacji procedury VAT-REFUND. Część F – informacje dotyczące nabytych towarów i usług W przypadku, gdy przedmiotem zwrotu podatku VAT są towary niepochodzące z importu lub usługi, po kliknięciu przycisku “Dodaj/zmień informacje dotyczące nabytych towarów i usług” otworzy się osobny formularz. Należy pamiętać, że jeden dokument w postaci faktury określający nabycie towarów lub usług, to jeden numer pozycji nadawany automatycznie w komórce nr 68. W ramach dodania towaru niebędącego przedmiotem importu lub usługi podatnik uzupełnia poniższe części sekcji F: Część F1: w komórce nr 69 należy wpisać numer faktury, w komórce nr 71 należy uzupełnić datę faktury, w komórce nr 70, jeżeli podatnik posiada fakturę uproszczoną, należy zaznaczyć kwadrat. Część F2: w komórkach od nr 72 do 74 należy podać imię i nazwisko lub nazwę firmy sprzedawcy wraz z adresem firmy i numerem telefonu do niej oraz z wybraniem w komórce 75 z listy państw – kraj sprzedawcy, w komórce nr 76 należy wpisać numer NIP UE sprzedawcy, a w nr 77 numer rejestracji podatkowej (jeżeli istnieje). Część F3: w komórce 78 należy wybrać jeden z poniższych kodów towaru: 1 - paliwo, 2 - wynajem środków transportu, 3 - wydatki związane ze środkami transportu (inne niż pkt 1 i 2), 4 - opłaty drogowe i inne opłaty dla użytkowników dróg, 5 - koszty podróży, opłaty za taxi, transport publiczny, 6 - zakwaterowanie, 7 - żywność, napoje, usługi restauracyjne, 8 - opłaty za wstęp na targi i wystawy, 9 - wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe, reprezentacyjne, 10- inne po wybraniu jednego z powyższych kodów należy wybrać z rozwijanej listy w komórce nr 79 pod-kod towaru, Rozpiska pod-kodów towarów znajduje się w rozporządzeniu komisji (WE) nr 1174/2009 z 30 listopada 2009 r. ustanawiającym zasady wykonania art. 34a i 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1798/2003 w odniesieniu do zwrotu podatku od wartości dodanej zgodnie z Dyrektywą rady 2008/9/WE (Dz. Urz. UE L 314 z r. z komórki nr 80 i 81 uaktywniają się jedynie po wybraniu (w komórce nr 78) kodu towaru nr 10 – inne. W tej sytuacji w komórce nr 80 należy wpisać dodatkowy opis, jeżeli towar lub usługa nie zawiera się w żadnym pod-kodzie oraz w komórce nr 81 wybrać z rozwijanej listy kod języka państwa członkowskiego, do którego kierowany jest wypełniany wniosek, w przypadku gdy na fakturze o numerze wpisanym wcześniej w komórce nr 69 jest większa liczba towarów lub usług, to w części F3 należy kliknąć przycisk “dodaj wiersz z rodzajem towarów” i uzupełnić o kolejne towary z danej faktury. Część F4: w komórce nr 82 waluta wstawiana jest automatycznie (po wyborze państwa z komórki nr 39), w komórce nr 83 wpisujemy podstawę opodatkowania z faktury (będzie widniała na fakturze), w komórce nr 84 wpisujemy sumę podatku VAT z faktury (będzie widniała na fakturze), jeżeli towary lub usługi, w stosunku do których firma ubiega się o zwrot podatku, będą wykorzystywane tylko częściowo do działalności opodatkowanej podatkiem VAT, to firma jest zobowiązana do zastosowania proporcji w odniesieniu do przedmiotowego zwrotu oraz do ujęcia jej wysokości w procentach w komórce nr 85, w komórce nr 86 należy wpisać kwotę podatku VAT, o jaką polski podatnik zamierza się ubiegać. Podatnik, który chce dodać kolejną fakturę, powinien nacisnąć guzik “zapisz” i “dodaj”, natomiast aby zapisać i powrócić do formularze głównego, podatnik musi przycisnąć guzik “zapisz” i “wróć”. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie formularzy Ministerstwa Finansów po wybraniu sekcji VAT oraz formularza VAT-REF oraz otwarciu pliku PDF o nazwie Preferencje poszczególnych Państw Członkowskich w zakresie realizacji procedury VAT-REFUND. Część G zostaje uzupełniona automatycznie na podstawie wcześniej wpisanych danych Część H – informacje o załączonych kopiach dokumentów W tej części należy wymienić wszystkie pliki, które w późniejszym czasie będą się znajdować w stworzonym przez podatnika archiwum ZIP (nieprzekraczającym wielkość 5 MB). Dla każdego pliku należy odrębnie wypełnić komórki od nr 89 do nr 91, po czym kliknąć przycisk “dodaj informacje dotyczące pliku załącznika” (jeżeli podatnik ma więcej niż jeden plik i chce dodać informację o następnym (następnych) pliku. Podatnik, chcąc dodać informacje o pojedynczym pliku, powinien każdorazowo: w komórce o nr 89 wybrać z listy typ pliku opisywanego – jakość pliku min. 200 dpi (znajdującego się w archiwum ZIP), w komórce o nr 90 należy wpisać nazwę pliku z punktu 1, w komórce o nr 91 należy wpisać opis pliku z punktu 1, Jeżeli podatnik posiada więcej plików (dokumentów) w stworzonym uprzednio archiwum ZIP, wówczas klika przycisk “dodaj informacje dotyczące pliku załącznika i dodaje kolejne pliki”. Archiwum ZIP z dokumentami należy wysłać przy pomocy systemu e-deklaracje. Po podpisie i wysyłce otworzy się okno ze wskazaniem załącznika. Część J i K – Oświadczenie i pouczenie W ostatniej części wszystkie kwadraty w komórkach o nr 94, 95 oraz 96 muszą być zaznaczone krzyżykiem. Tak wypełniony dokument wraz z załącznikami w postaci spakowanego archiwum ZIP podatnik wysyła wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Podatek VAT w Niemczech został wprowadzony w 1968 roku. Jego zasady zostały oparte o zasady obowiązujące w Unii Europejskiej. Kontrolę nad kwestiami związanymi z VAT pełni Niemieckie Ministerstwo Finansów. Zagraniczne firmy lub przedsiębiorcy – nierezydenci, świadczący usługi lub dostarczający towary lokalnym firmom/konsumentom w Niemczech, mogą być zmuszeni do zarejestrowania swojej działalności gospodarczej dla niemieckiego podatku VAT. W związku z tym będą musiały przestrzegać niemieckich zasad dotyczących podatku VAT, w tym fakturowania i stawek VAT, jak również odprowadzać należny niemiecki podatek VAT. Czy powinieneś zarejestrować się do niemieckiego VAT? Istnieje szereg sytuacji handlowych, które zazwyczaj wymagają od zagranicznego przedsiębiorcy zarejestrowania się w niemieckim urzędzie skarbowym. Są one zgodne z ogólnymi zasadami VAT UE i obejmują: import towarów do Niemiec z innego kraju, zarówno z UE, jak i spoza UE, przemieszczanie towarów pomiędzy Niemcami a innymi państwami członkowskimi UE (dostawy wewnątrzwspólnotowe), zarówno w formie sprzedaży (wysyłki), jak i zakupu (przyjazdy), kupno i sprzedaż towarów w Niemczech, sprzedaż towarów przez internet konsumentom z Niemiec, z uwzględnieniem niemieckiego progu rejestracji VAT dla sprzedaży na odległość, przechowywanie towarów w magazynie konsygnacyjnym, organizowanie wystaw, imprez lub szkoleń na żywo w Niemczech, jeśli firma nie jest podatnikiem VAT, ale korzysta z usług w Niemczech w ramach zasady odwrotnego obciążenia, samodzielna dostawa towarów. Nie wszystkie firmy musi rejestrować się jako podatnicy VAT, jeśli świadczą usługi lokalnym firmom niemieckim – zamiast tego mogą skorzystać z procedury odwrotnego obciążenia. Jest to oparte na zmianach wprowadzonych przez pakiet VAT z 2010 roku. Należy pamiętać, że dostawcy usług elektronicznych, nadawczych lub telekomunikacyjnych dla niemieckich konsumentów muszą zarejestrować się w jednym kraju UE w ramach systemu MOSS, aby złożyć jedną deklarację obejmującą wszystkie 27 państw członkowskich. Format niemieckiego numeru VATOgólny format niemieckiego numeru VAT to: DE 123456789. Urząd skarbowy dzieli numer VAT na dwa: jeden dla celów sprawozdawczości VAT i ogólnej korespondencji; drugi dla celów identyfikacji dla firm dokonujących transakcji transgranicznych w UE (dostawy wewnątrzwspólnotowe). Kod kraju: DE Liczba znaków: 9 Format: DE 123456789 Jak uzyskać niemiecki numer VAT? Wniosek o nadanie numeru VAT należy złożyć w odpowiednim urzędzie skarbowym. Urząd ten zależy od tego, gdzie znajduje się siedziba zagranicznego przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa spoza UE, które chcą się zarejestrować, muszą złożyć wniosek w urzędzie skarbowym w Berlinie. Urząd skarbowy wymaga podania danych wnioskodawcy, a także zazwyczaj wyciągu z umowy spółki. Urząd skarbowy może zadać dodatkowe pytania, jeśli przedsiębiorstwo ma ograniczoną historię handlową i/lub handluje towarami podatnymi na oszustwa związane z podatkiem VAT. Stawki VAT w Niemczech Aktualne stawki VAT w Niemczech przedstawiają się następująco: STAWKA TYP RODZAJ TOWARÓW LUB USŁUG 19% standardowa wszystkie pozostałe towary i usługi podlegające opodatkowaniu 7% obniżona niektóre środki spożywcze; artykuły wodociągowe (z wyjątkiem wody butelkowanej); sprzęt medyczny dla osób niepełnosprawnych; niektóre krajowe przewozy pasażerskie; wewnątrzwspólnotowe i międzynarodowe przewozy pasażerskie w zakresie niektórych rodzajów transportu drogowego, kolejowego i żeglugi śródlądowej; książki (z wyjątkiem książek, których treść jest szkodliwa dla małoletnich); e-booki; audiobooki; gazety i czasopisma (z wyjątkiem gazet zawierających treści szkodliwe dla małoletnich i/lub ponad 50% reklam); wstęp na imprezy kulturalne; pisarze i kompozytorzy; niektóre środki produkcji rolnej; zakwaterowanie w hotelach (wyłącznie krótkoterminowe); niektóre wstępy na imprezy sportowe; usługi socjalne; opieka medyczna i dentystyczna; drewno opałowe; niektóre rodzaje drewna do celów przemysłowych; żywność na wynos; cięte kwiaty i rośliny do celów dekoracyjnych i produkcji żywności; opodatkowanie niektórych złotych monet i biżuterii 0% zerowa transport wewnątrzwspólnotowy i międzynarodowy (z wyłączeniem transportu drogowego i kolejowego oraz niektórych rodzajów transportu wodami śródlądowymi) Tylko trzy stawki VAT, podobnie jak w Niemczech, obowiązują w sąsiednim państwie – sprawdź również nasz tekst o VAT na Słowacji. Może te tematy też Cię zaciekawią Jakich nowych umiejętności powinien się nauczyć project manager? Zarządzanie projektami to jedna z najważniejszych współczesnych dyscyplin wiedzy. Sprawne poprowadzenie projektu firmowego jest gwarantem konkurencyjności podmiotu biznesowego. Najistotniejszą rolę w tym zakresie spełniają pracownicy kontraktowi określani mianem menedżerów projektu. To szczególnie istotny zawód w branżach informatycznych, inżynieryjnych czy marketingowych. Jakie kwestie będą przebijać się na pierwszy plan w najbliższych latach, jeżeli chodzi o zawód project managera? Czytaj dalej W Niemczech polscy przedsiębiorcy stanowią bardzo liczną grupę, co wynika z dużych możliwości zarobkowych. Niektórzy jednak decydują się poszerzenia swojej działalności, pozostając firmą z siedzibą w Polsce i mającą klientów za Odrą. Czy w obu tych sytuacjach jest obowiązek rejestracji do VAT w Niemczech? Gdzie należy się zgłosić i czy w ogóle jest konieczne osobiste stawiennictwo w niemieckim urzędzie? VAT w Niemczech dla firm z siedzibą w Polsce Jeżeli masz firmę, której siedziba jest w Polsce, a przy tym świadczysz usługi na rzecz niemieckiego kontrahenta lub dostarczasz mu towary, co do zasady nie masz obowiązku rejestracji do VAT u naszych zachodnich sąsiadów. W większości przypadków współpraca przebiega jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT). Rozliczenie odbywa się na podstawie odwrotnego obciążenia, oznacza to, że nabywca przejmuje obowiązek rozliczenia podatku VAT w kraju niemieckim. Zgodnie z obowiązującym prawem polski przedsiębiorca musi złożyć odpowiedni wniosek o nadanie numeru VAT-EU, numeru NIP, który posiada przedrostek PL. Jak wynika z art. 97 ustawy o podatku od towarów i usług, należy dokonać tego zgłoszenia, zanim jeszcze zostanie wykonana pierwsza czynność na rzecz niemieckiego kontrahenta. Nie zawsze jednak we współpracy z niemieckim kontrahentem miejscem opodatkowania będzie Polska. Czasami będzie to terytorium Niemiec. Są więc okoliczności, kiedy polski przedsiębiorca, świadczący swoje usługi (również) w Niemczech i będzie musiał dokonać rejestracji do VAT w kraju za Odrą. Dotyczy to firm, zajmujących się transportem osób przez Niemcy, sprzedażą wysyłkową na terytorium tego kraju, z której dochód przekracza 100 000 euro, świadczących usługi związane z nieruchomościami, importem towarów z odprawą celną na terytorium Niemiec oraz dostarczających towar z Niemiec. Rejestracja do VAT w Niemczech krok po kroku Obowiązek rejestracji do VAT w Niemczech mają też firmy z siedzibą u naszych zachodnich sąsiadów. Jak wiec dokonać rejestracji do VAT w tym kraju? W tym celu nie ma obowiązku osobistej wizyty w niemieckim urzędzie skarbowym, procedura odbywa się drogą mailową. Jeżeli prowadzisz firmę budowlaną, zobowiązany jesteś do wypełnienia konkretnego kwestionariusza. W każdym innym przypadku wystarczy wysłać zgłoszenie na adres e-mail odpowiedniego urzędu skarbowego. W odpowiedzi otrzymujemy listę dokumentów, które należy skompletować i dostarczyć. Proces rejestracji do VAT w Niemczech może potrwać ok. 4-6 tygodni. Częściowo informacje są dostępne w języku polskim, jednak mogą pojawić się trudności tam, gdzie mamy do czynienia tylko z językiem niemieckim. Zanim jednak zdecydujesz się na rejestrację do VAT w Niemczech, upewnij się, że masz taki obowiązek. Kiedy już dokonasz rejestracji, będziesz musiał składać deklaracje miesięczne lub kwartalne w zależności od wybranego wariantu. Tutaj również bardzo pomocna staje się znajomość języka niemieckiego. W przeciwnym razie istnieje ryzyko wykonania błędnego rozliczenia. Spis treści: Ogólne informacje dotyczące zastosowania faktury Świadczenie usług poza terytorium kraju Ścieżka wystawienia faktury Uzupełnienie podstawowych danych na fakturze wybór kontrahenta data wystawienia, sprzedaży, termin płatności seria numeracji, format daty, waluta, język przedmiot sprzedaży Dodatkowe opcje możliwe do wykorzystania podczas wystawieniu dokumentu Uwagi, Płatności, Dodatkowe Podgląd, Zatwierdzenie, Anulowanie Wykazywanie faktury w ewidencjach podatkowych i deklaracjach 1. Ogólne informacje dotyczące zastosowania faktury Świadczenie usług poza terytorium kraju Formularz faktury świadczenie usług poza terytorium kraju dokumentuje świadczenie wszystkich usług na rzecz podatników spoza Unii oraz podatników z Unii wówczas, gdy usługa jest opodatkowana w miejscu jej świadczenia. Przykład 1. Polska firma Eliza wykonała projekt strony internetowej dla firmy ze Stanów Zjednoczonych. Zgodnie z ustaleniami usługa została wykonana w dniu 13 maja 2019 r. Sprzedawca może wystawić fakturę przez formularz Świadczenie usług poza terytorium kraju. Transakcja zostanie wykazana w deklaracji VAT-7 jako “Dostawa towarów i usług poza terytorium kraju” (poz. 11). Przykład 2. Polska firma Eliza wykonała projekt strony internetowej dla firmy z Wielkiej Brytanii nie posiadającego aktywnego numeru VAT-UE. Zgodnie z ustaleniami usługa została wykonana w dniu 13 maja 2019 r. W takiej sytuacji miejscem opodatkowania świadczonej usługi jest Wielka Brytania, ponieważ zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik, będący usługobiorcą, posiada siedzibę działalności. Sprzedawca może wystawić fakturę przez formularz Świadczenie usług poza terytorium kraju. Z racji tego, że kontrahent nie jest podatnikiem VAT-UE wykazanie tej transakcji na deklaracji VAT-UE będzie niemożliwe. W tej sytuacji polecamy kontakt z Urzędem Skarbowym w celu ustalenia sposobu wykazania sprzedaży na deklaracji VAT-UE i VAT-7. Faktury dokumentujące transakcje związane ze sprzedażą usług, w odróżnieniu od pozostałych faktur, nie zawierają pozycji: stawki VAT, kwoty podatku VAT, oddzielnych kwot netto i brutto. Uwaga! Sprzedaż niektórych usług jest opodatkowana w kraju, w którym nabywca usługi ma siedzibę. Tego typu usługi nie podlegają pod polską ustawę o VAT. Kraj pochodzenia kontrahenta (Unia lub spoza) nie ma znaczenia dla zasad opodatkowania transakcji. W przypadku gdy transakcja jest zawierana z podatnikiem z terenu Unii, to sprzedawca musi zarejestrować się jako podatnik VAT-UE, a numer NIP na fakturze musi być poprzedzony przez prefix PL. Nie jest natomiast wymagane, aby kupujący był zarejestrowany w swoim kraju jako podatnik VAT-UE. Uwaga! „Świadczenie usług poza terytorium kraju” wykazywane jest w deklaracji VAT-7 w polu nr 11. Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT w polu tym wykazujemy świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. ▲ wróć na początek 2. Ścieżka wystawienia faktury Wystawiając fakturę świadczenie usług poza terytorium kraju należy zawsze ustawić w serwisie w lewym górnym rogu miesiąc księgowy zgodny z datą sprzedaży (wykonania usługi). Data wystawienia nie musi być zgodna z ustawionym miesiącem księgowym. Aby wystawić fakturę świadczenie usług poza terytorium kraju, przechodzimy do zakładki Faktury ➡ Wystaw inną następnie należy wybrać opcję pozostałe rodzaje i wybrać formularz Świadczenie usług poza terytorium kraju. Formularz do wystawienia wskazanej faktury wygląda następująco: ▲ wróć na początek podstawowych danych na fakturze a) wybór kontrahenta Pierwszym elementem na formularzu faktury jest wybór nabywcy tj. kontrahenta. Wyboru należy dokonać poprzez wybranie ikony z „+” służącej dodaniu kontrahenta bądź ikony z lupą celem wyszukania istniejącego kontrahenta na liście. Dodając do serwisu nowego kontrahenta zagranicznego należy wybrać opcję + wprowadź samodzielnie. b) data wystawienia, sprzedaży, termin płatności Po uzupełnieniu nabywcy należy przejść do uzupełnienia daty wystawienia, sprzedaży i terminu płatności. W polu Termin płatności pojawi się domyślny termin płatności ustawiony przez Użytkownika. Wystawiając fakturę w serwisie jako miesiąc księgowy należy ustawić miesiąc, w którym nastąpiła sprzedaż usługi. W pozycji Data sprzedaży uzupełnić datę wykonania usługi, zaś w pozycji Data wystawienia datę faktycznego wystawienia faktury. Należy również uzupełnić pole Miejsce wystawienia faktury. ▲ wróć na początek c) seria numeracji, format daty, waluta, język Kolejno należy wybrać preferowaną serię numeracji. Użytkownik posiada możliwość zdefiniowania własnej serii numeracji. Następnie należu wybrać format daty – ustawienie to wpływa na sposób wyświetlania daty sprzedaży na wystawionym dokumencie. Obecnie wybieramy tylko opcję dziennego formatu daty sprzedaży. W kolejnym kroku należy wybrać Walutę oraz Język, w którym ma być wystawiona faktura. Automatycznie zostaną przetłumaczone stałe elementy faktury. W zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Domyślne ustawienia możemy ustawić główny język faktur wystawianych w obcych walutach. Niezbędnym elementem jest wypełnienie pola Nazwa usługi oraz Moment powstania obowiązku podatkowego. W polu tym określa się datę powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy, gdyby dana usługa była sprzedawana w Polsce. Uwaga! W momencie zaznaczenia chechboxa Usługa świadczona w trybie art. 28b na wydruku faktury pojawi się informacja “Do rozliczenia podatku VAT zobowiązany jest nabywca usługi (odwrotne obciążenie)”. Zgodnie z treścią powyższego przepisu, miejscem świadczenia usług na rzecz podatników jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym miejscu niż siedziba podatnika, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. d) przedmiot sprzedaży W następnej części należy wskazać informacje o tym co jest przedmiotem sprzedaży tj. wskazać nazwę usługi, a także informację o cenie jednostkowej w wybranej walucie, ilości i jednostce. Formularz faktury pozwala również na uzupełnienie tego pola w języku obcym. Użytkownik ma możliwość: dodania pustej pozycji przez opcję +dodaj pozycję i wpisania danych przedmiotu sprzedaży ręcznie, dodania towarów z listy standardowych towarów i usług poprzez wybranie opcji +dodaj towar lub usługę z listy. Wówczas pojawi się lista towarów/usług, które zostały wcześniej wprowadzone lub zaimportowane w zakładce Faktury ➡ Towary i Usługi. 4. Dodatkowe opcje możliwe do wykorzystania podczas wystawieniu dokumentu a) Uwagi, Płatności, Dodatkowe Uwagę Użytkownik może wpisać bezpośrednio na wystawianej fakturze w polu Uwagi. Standardowe uwagi należy dodać w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Domyślne ustawienia ➡ Standardowe uwagi ➡ + dodaj. Następnie podczas wystawienia faktury można wybrać uwagę z listy. Można także dodać uwagę do danej serii numeracji faktur w serwisie. Opcja ta dostępna jest przy wybranej serii numeracji w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Serie numeracji. W części dotyczącej Płatności Użytkownik może wybrać sposób zapłaty np. przelew. Po wybraniu opcji przelew można wybrać z listy rachunek bankowy lub zmienić domyślnie ustawiony. Numer konta bankowego powinien zostać wcześniej dodany w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Rachunki bankowe ➡ + dodaj nowy rachunek. Korzystający z formy płatności przelew mają opcję oznaczenia na dokumencie Kodu QR dla przelewu. Kod ten może odczytać kontrahent przy pomocy aplikacji banku na swoim telefonie. Użytkownicy płatnych pakietów mogą włączyć tę możliwość zaznaczając pokazuj w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Domyślne ustawienia. Przy wybraniu innej waluty, niż krajowa obowiązkowo pobieramy kurs NBP. Jeżeli chcemy, żeby kurs pojawił się na fakturze, zaznaczamy opcję Pokaż kurs NBP na wydruku. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wymagają podawania na fakturze kursu waluty, jaki został zastosowany do przeliczenia wartości. Należy jednak pamiętać, że każda faktura w walucie obcej do celów księgowych musi zostać przeliczona na walutę krajową. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług wykazane na fakturach wartości w walutach obcych przelicza się na złote, według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W praktyce jest to dzień dostawy towaru lub wykonania usługi – chyba że przed tym dniem otrzymamy zapłatę, wtedy jest to dzień otrzymania zapłaty. W podatku dochodowym do przeliczenia wartości określonych w walucie, tak samo stosujemy średni kurs danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień poprzedzający dzień uzyskania przychodu. Dzień uzyskania przychodu to dzień dostawy towaru lub wykonania usługi – chyba że przed tym dniem wystawimy fakturę lub otrzymamy zapłatę. Zasady rozliczania różnic kursowych zostały opisane w artykule: Różnice kursowe – jak rozliczyć? Przy transakcjach walutowych powstają różnice kursowe. Jeżeli wystawiając fakturę jest ona zapłacona to wybieramy ikonę +dodaj pozycję. W sytuacji, gdy zapłatę otrzymaliśmy w walucie obcej, wybieramy w formie zapłaty Waluta obca, uzupełniamy wpłaconą przez kontrahenta kwotę i datę otrzymania zapłaty. W pozycji kurs z dnia zapłaty wpisujemy średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty. Po uzupełnieniu tych danych zatwierdzamy. Jeżeli zapłata za fakturę zostanie dokonana w tym samym lub w następnym miesiącu po jej wystawieniu, w serwisie ustawiamy w lewym górnym rogu miesiąc księgowy zgodny z datą zapłaty. Przechodzimy do zakładki Faktury ➡ Lista faktur na osi czasu ustawiamy miesiąc zgodny z datą wystawienia faktury w walucie obcej i wybieramy opcję + różnice kursowe. Uzupełniamy pozycje: forma zapłaty, kwota, data zapłaty (dzień, w którym otrzymaliśmy wpłatę) i kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty. Po uzupełnieniu zakładki Płatności można przejść do zakładki Dodatkowe. Podpis – w tym miejscu można wybrać poniższe opcje: Faktura bez podpisu odbiorcy wybierając tę opcję na fakturze sprzedaży będzie widoczna informacja Faktura bez podpisu odbiorcy, Osoba upoważniona do otrzymania faktury VAT (trzeba uzupełnić dane podając imię i nazwisko), Upoważnienie (należy wpisać imię i nazwisko). Brak podpisu odbiorcy i wystawcy (na wydruku faktury nie będą widoczne informacje o odbiorcy ani wystawcy) Osoba upoważniona do wystawiania faktury VAT – dane można wpisać bezpośrednio na wystawianej fakturze. Automatycznie będą się podpowiadać dane (imię i nazwisko), które są wprowadzone w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Użytkownicy. Szablon PDF – należy tu wybrać szablon, w jakim ma być wystawiona faktura. Użytkownik może korzystać z różnych szablonów. Szablony można dodawać w zakładce Pulpit ➡ Konfiguracja ➡ Szablony ➡ + dodaj nowy szablon. Serwis proponuje 6 różnych szablonów, można dodać do określonego szablonu logo lub dwa loga. Formularz Faktury świadczenie usług poza terytorium kraju nie jest zintegrowany z magazynem i nie daje możliwości dodania towaru z listy towarów ujętych w magazynie. W przypadku wystawienia wskazanego typu faktury należy samodzielnie zdjąć dokumentem WZ towar potrzebny do wykonania usługi z magazynu. b) Podgląd, Zatwierdzenie, Anulowanie Przed ostatecznym zapisaniem wystawionej faktury Użytkownik może zobaczyć, jak będzie ona wyglądać po zatwierdzeniu, służy do tego opcja podgląd wydruku. Po jej wybraniu serwis wygeneruje dokument w wybranym szablonie PDF z oznaczeniem PODGLĄD. Należy zwrócić uwagę na to, iż wystawiony dokument może mieć inny numer niż dokument na podglądzie. Numer wystawianego dokumentu ustalany jest ostatecznie w momencie zatwierdzania dokumentu. W sytuacji kiedy dane na wystawianym dokumencie są poprawne i kompletne można zatwierdzić wystawiany dokument wybierając opcję zatwierdź. Opcja anuluj spowoduje opuszczenie formularza bez zapisania jego danych. ▲ wróć na początek 5. Wykazywanie faktury w ewidencjach podatkowych i deklaracjach Faktury wystawiane przez formularz faktury Świadczenie usług poza terytorium kraju wykazywane są w ewidencjach podatkowych w następujący sposób: księga przychodów i rozchodów (zakładka Ewidencje ➡ Księga przychodów i rozchodów) – w dacie sprzedaży w kolumnie nr 7 (wartość sprzedanych towarów i usług) oraz kolumnie nr 9 (razem przychód); ewidencja przychodów (zakładka Ewidencje ➡ Ewidencja przychodów) – w dacie sprzedaży przy stawce ryczałtu wybranej podczas wystawiania faktury; ewidencja sprzedaży VAT (zakładka Ewidencje ➡ Ewidencja sprzedaży VAT) w polu Czynności nie podlegające systemowi VAT. Sprzedaż zostanie wykazana zarówno w pliku JPK_VAT jak i deklaracji VAT-7. Tego typu transakcje nie są wykazywane w deklaracji VAT-UE. Jednakże w przypadku, gdy zgodnie z art. 28b ustawy o VAT miejscem opodatkowania świadczonej usługi jest kraj z Unii Europejskiej to w tej sytuacji polecamy kontakt z Urzędem Skarbowym w celu ustalenia sposobu wykazania sprzedaży na deklaracji VAT-UE i VAT-7. Coraz więcej polskich firm decyduje się na import towarów z krajów spoza terenu Unii Europejskiej. Zwłaszcza dużą popularnością pod tym względem cieszą się Chiny. Sporo importujemy również z Rosji, a ostatnio wzrasta zainteresowanie sprowadzaniem produktów ze Stanów Zjednoczonych. Jednak w związku z tym pojawia się również pytanie jak ograniczyć koszty tego typu przedsięwzięć. Jak wygląda odprawa fiskalna i jak rozliczać podatek VAT. Okazuje się, że dla wielu przedsiębiorców import przez Niemcy (Hamburg) czy Holandię (Rotterdam) staje się atrakcyjną alternatywą. I to nawet przy uwzględnieniu wyższych opłat portowych i kosztu transportu drogowego do Polski. Dokonując importu towarów z Chin, podatnik w niektórych sytuacjach podlega zwolnieniu z obowiązku zapłaty podatku VAT czy cła. Zwolnienie z opłat celnych dotyczy towarów importowanych z krajów pozaunijnych, których wartość nie przekracza 150 euro. Nie będą one podlegały ocleniu. Jak stanowi bowiem art. 51 ust. 1 ustawy o VAT: zwalnia się od podatku import towarów umieszczonych w przesyłkach wysyłanych z terytorium państwa trzeciego bezpośrednio do odbiorcy przebywającego na terytorium kraju, pod warunkiem, że łączna wartość towarów w przesyłce nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 22 euro. Przy czym zwolnienia z podatku VAT czy opłaty celnej nie stosuje się w przypadku importu z krajów trzecich: napojów alkoholowych, tytoniu i wyrobów tytoniowych, perfum i wód toaletowych, towarów importowanych w drodze zamówienia wysyłkowego. Odprawa celna towarów Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o VAT przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (np. Chin) na terytorium kraju członkowskiego UE. Przy czym import towarów będzie miał miejsce w sytuacji, gdy procedura celna zakończy się na terytorium Polski. Jeśli procedura celna zostanie bowiem zakończona na terytorium innego państwa, to import będzie dokonany właśnie tam. Z art. 60 dyrektywy 2006/112/WE wynika, że miejscem importu towarów jest to państwo członkowskie, na którego terytorium towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia do Wspólnoty. We wspólnotowym zharmonizowanym systemie VAT obowiązuje bowiem zasada, zgodnie z którą czynność importu towarów pochodzących z kraju trzeciego, które mają być następnie wywiezione do innego państwa członkowskiego w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowej, jest zwolniona z opodatkowania. W rezultacie import towarów z kraju trzeciego (z Chin) odprawionych na terytorium Wspólnoty (odprawa fiskalna w Niemczech czy Holandii), z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową (do Polski), stanowi dla polskiego przedsiębiorcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów Stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jako właściciel, w wyniku którego towar jest wysyłany lub transportowany przez sprzedającego, nabywcę lub na ich rzecz między krajami państw członkowskich (kraj wysyłki musi różnić się od kraju dostawy) w wykonaniu czynności opodatkowanych. Podstawową zaletą WNT, przy spełnieniu dodatkowych kryteriów dokumentacyjnych dotyczących przemieszczeń, jest stosowanie stawki 0% VAT w kraju (przy jednoczesnej możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego). Podatek faktycznie rozliczać będzie nabywca (w kraju, do którego towary są transportowane lub wysyłane). Z art. 20 ust. 5 i ust. 6 ustawy o VAT wynika, że dla transakcji WNT obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT. Jeżeli przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Jak wynika z art. 31 ust. 2, ust. 3 oraz ust. 5 ustawy o VAT w przypadku WNT, o którym mowa w art. 11 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy nie ma ceny nabycia koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia tych towarów. Przy czym tak ustalona podstawa opodatkowania obejmuje również: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku,wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego WNT. Zasady wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów WNT nie wystąpi przy opodatkowaniu na zasadach marży oraz w przypadku dostaw rozliczanych stawką 0% towarów wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1,3,6,10,18 ustawy o VAT. Czyli: dostawy statków, samolotów, towarów dla celów remontów tych jednostek oraz towarów dla celów dostaw na tych jednostkach). Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że: 1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 (chodzi o numer podatników VAT UE, pod którym następuje identyfikacja na potrzeby podatku) na fakturze stwierdzającej dostawę towarów; 2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy wywieziono z terytorium kraju i dostarczono do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Udowodnienie WNT Tymi dowodami są następujące dokumenty, jeśli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju: 1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary dostarczono do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów zleca się przewoźnikowi (spedytorowi), 2) kopia faktury (według art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, przemieszczenie towarów w ramach WNT dokumentuje się poprzez wystawienie faktury wewnętrznej. Ta posłuży do rozliczenia podatku należnego i naliczonego od tej czynności i będzie podstawą do ujęcia transakcji w ewidencji sprzedaży (VAT należny) oraz zakupu (VAT naliczony), a następnie sporządzanej na jej podstawie deklaracji VAT.) 3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (art. 42 ust. 3 ustawy o VAT). W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz kopii faktury i specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku powinien posiadać dokument zawierający co najmniej: imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarówadres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcyokreślenie towarów i ich ilościpotwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium krajurodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu – w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego (art. 42 ust. 4 ustawy o VAT). Odprawa fiskalna Przy typowym imporcie, wynagrodzenie przedstawiciela fiskalnego, który dokona za nas wszelkich formalności związanych z odprawą, rozliczeniem i przygotowaniem wszystkich dokumentów, to około 150-200 euro. Odprawa celna w Niemczech (odprawa fiskalna, nazywana też często procedurą 42) czy Holandii może wiązać się też z innymi korzyściami. Importer zapłaci zazwyczaj niższy fracht, transport morski będzie trwał też krócej. W dużych portach jak Hamburg, Rotterdam, możemy liczyć na większą terminowość rozładunku oraz szybką i sprawną odprawę celną. polski importer zamawia towar np. z Chin do portu w Hamburguw Niemczech ustanawiany jest przedstawiciel fiskalnypo dostarczeniu towaru przedstawiciel fiskalny dokonuje zgłoszenia celnegoprzedstawiciel fiskalny dokonuje wszelkich formalności związanych z VAT w Niemczech (deklaracja) a także sporządza za nas zgłoszenie Intrastatprzedstawiciel fiskalny rozpoznaje w Niemczech WDT na rzecz polskiego importeranastępuje transport towaru do Polskipolski importer wykazuje w Polsce WNT, w informacji podsumowującej wskazuje numer VAT-UE przedstawiciela fiskalnegodo niemieckiego przedstawiciela fiskalnego przesyłane jest oświadczenie o tym, że towar został przemieszczony do Polski. Polski importer nie musi rejestrować się do VAT w Niemczech/Holandii, nie płaci tam żadnego podatku VAT, a przemieszczenie towaru do Polski też jest dla importera neutralne podatkowo. Zastosowanie procedury 42 powoduje, że importer zachowuje większą płynność finansową, ponieważ nie „zamraża” swojego kapitału, co nastąpiłoby gdyby musiał zapłacić podatek VAT. Importowa odprawa celna towaru pochodzącego spoza UE, przeznaczonego dla odbiorcy w Polsce, dokonana przez uprawnionego do tego pośrednika fiskalnego w Niemczech (lub innym kraju UE) pozwala na ominięcie płatności podatku VAT w momencie odprawy. W chwili dopuszczenia towaru do obrotu na terenie krajów członkowskich UE importer jest zobowiązany zapłacić jedynie cło. Odprawa fiskalna w Niemczech i Holandii W Niemczech wewnątrzwspólnotowe przesunięcie towarów traktuje się tak samo jak WDT. Zwolnienie z podatku VAT przy imporcie z Niemiec można zatem wykorzystać, jeśli sprowadzimy towar do Niemiec, a następnie przewieziemy go z Niemiec do Polski. Polski importer, w chwili dostarczenia towaru do portu, nie musi mieć już zatem nabywcy na ten towar. Może też w ten sposób nabyć towar dla siebie. Dla polskiej firmy przemieszczenie transgraniczne będzie rozpoznane w Polsce jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Podatek należny będzie zatem równy podatkowi naliczonemu, więc w kraju też nie zapłacimy podatku VAT. Dopiero w momencie sprzedaży towaru powstanie konieczność odprowadzenia podatku należnego. Wtedy już najczęściej importer otrzyma zapłatę i nie będzie musiał finansować podatku VAT z własnej kieszeni. Odprawa fiskalna w Niemczech czy Holandii musi zostać zgłoszona we właściwym urzędzie skarbowym w Polsce. Fakt wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów łatwo zameldujesz składając deklarację VAT-EU. Podstawą opodatkowania towarów przemieszczonych z krajów Unii Europejskiej do Polski jest kwota wynikająca z faktury zakupu wystawionej przez chińskiego dostawcę, powiększona o wartość cła zapłaconego na terenie danego kraju. Podstawa opodatkowania nie uwzględnia natomiast kosztów transportu i odprawy celnej, gdyż wydatki te nie są pobierane przez dostawcę towaru (art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT). Dzięki jednolitemu w całych Niemczech systemowi celnemu Atlas, odprawienie towarów następuje tam szybciej, skraca czas postoju produktów w urzędzie celnym i minimalizuje związane z tym koszty. Po ocleniu towarów, można nim swobodnie dysponować. Jak działa System ATLAS? Rejestrując zgłoszenie, nadaje numer tymczasowy ARN, który musi znać przewoźnik, żeby przedstawić towar i dokumenty w Urzędzie Celnym. Wrota Celne umożliwiają otrzymanie tego identyfikatora z systemu i przekazanie go np. SMS-em do kierowcy oraz wydruk tzw. fiszki, zawierającej syntetyczną informację ze zgłoszenia. Wydanie zgody przez urzędnika na rozpoczęcie tranzytu generuje w systemie ostateczny numer MRN, który identyfikuje sprawę podczas transportu towaru i zamknięcia tranzytu. Widoczny jest on na dokumencie TAD, przekazywanym kierowcy w Urzędzie. Wysyłka deklaracji tranzytowych do rzeczywistego systemu ATLAS nie wymaga podpisu elektronicznego. Jednak możliwa jest dopiero po dopełnieniu formalności związanych z rejestracją firmy na potrzeby takiej komunikacji. Zanim firma będzie mogła wymieniać elektronicznie zgłoszenia z niemieckim systemem celnym, musi najpierw otrzymać stosowne pozwolenie i numer BIN. To z kolei wiąże się z wypełnieniem szeregu skomplikowanych formularzy i oczekiwaniem na akceptację przez niemiecką administrację celną, co trwa 2 do 4 tygodni od momentu złożenia dokumentów. Odprawa fiskalna za granicą a odprawa towaru w Polsce Jeżeli odprawa celna następuje w Polsce, to importer powinien uiścić VAT. Import towarów stanowi bowiem czynność opodatkowaną podatkiem VAT. Podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło. Podatek należy zapłacić w krótkim, 10-dniowym terminie. Alternatywą dla odprawy w Polsce jest dokonanie odprawy celnej w innym kraju UE, czyli opisana odprawa fiskalna. Ze względu na bliskość geograficzną największą popularnością cieszą się porty niemieckie, w szczególności Hamburg i holenderskie, zwłaszcza Rotterdam. Podsumowując, towar dopuszczony do obrotu za pośrednictwem fiskalnym na terenie innego państwa UE trafia do Polski już jako unijny w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru. Według Ustawy o podatku od towarόw i usług obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w Polsce powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w ktόrym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspόlnotowego nabycia. Zastrzeżenie. Odprawa fiskalna za granicą jest opłacalna przy większych zamówieniach.

deklaracja vat w niemczech wzór